SARTRE’DA HİÇLİK

Sartre, hiçliğin mevcudiyetini, bilincin salt boşluk olduğu savıyla ortaya koyar. İnsan hiçlikle kendi özünden ayrılmıştır. Hiçliğe bilinç aracılığıyla ödünç alınmış bir varlık bahşedilmiştir. Bilincin varlığı da gerçekte (kendinde) varlıktan alınmıştır. Bütün bunlar bilincin, tözsel olmayan mutlaklığı ifade ettiğini ve onda egonun dahi barınamayacağını gösterir. Sartre tarafından bu derin ilişkisi, insanın özgürlüğü, endişesi özü konulmaya çalışılmıştır. Biz de çalışmada Sartre’da ne anlama geldiğini kavramlar soruşturduk özellikle Sonuç kısmında, bazı soruların ışığında hiçlik ilişkisinin çıkmazlarını tartışmaya gayret ettik. veya özgürlüğünün kesin konusundaki yargılar, şüpheyle karşılanması gereken yargılardır. olması ile onun özgürlüğün endişenin bilinci arasında çelişkiler vardır. Boş olan hiç nasıl olabilir? Hiçlik, boşluğu özgür savı üzerinden temellendirilmek zorunda değildir.